Beroep: Developer
Leeftijd: 30 jaar
Woonachtig in Nederland: 2,5 jaar
Geboren in: Turkijk

De mislukte staatsgreep in Turkije (2016) zorgt ervoor dat Mesut vijf jaar en veertien pogingen later zijn geboorteland ontvlucht. Met zijn parkieten citroen en spruitje fluitend op de achtergrond, vertelt het talenwonder in vloeiend Nederlands hoe zijn carrièrepad een schokkende wending krijgt.

‘Door de staatsgreep kon ik niet verder met mijn master. De overheid sloot dertien universiteiten waaronder de academie waar ik aan studeerde. Omdat stilzitten niks voor mij is, besloot ik terug te gaan naar de universiteit in China. Daar had ik de studies Chinese Taal & Cultuur en Internationale Politiek eerder afgerond. Helaas bleef het daarbij.’

Van Turkije naar China, of niet?
‘Tijdens het inchecken op het vliegveld in Turkije werd ik nietsvermoedend opgepakt door de politie. Ineens was ik een potentiële terrorist. Een gevaar dat werd veroordeeld tot zes jaar celstraf. Uiteindelijk ging ik zestien maanden de gevangenis in. Kun je het geloven? Ik heb nog nooit in mijn leven een wapen aangeraakt.’

‘De omstandigheden in de cel waren primitief, maar ik hield me sterk. Zocht afleiding. Bleef bezig. Ik las de Koran, andere boeken, leerde Engels en maakte kettingen waarvan ik er één heb bewaard. Die ketting is voor mijn toekomstige vrouw waar twee trouwringen aan hangen. De ringen zijn gemaakt van een dop die in tweeën is gesneden. Als je weinig hebt, word je vanzelf wel creatief.’

‘Toch zie ik het als mijn lot dat ik moest vastzitten. Iedereen krijgt een uitdagende les van God. Hij gaf mij de kracht om die zestien maanden vol te houden.’

Vrijgelaten met strafblad
‘Eenmaal uit de gevangenis wilde ik werken als Chinese tolk, omdat ik dit beroep ook in China uitoefende nadat ik was afgestudeerd. Maar niet in Turkije, want daar was mijn toekomst onzeker. Door mijn gevangenisverleden was ontkomen aan een strafblad onmogelijk. Het vinden van een fatsoenlijke baan werd daardoor een uitdagende opgave.’

Turkije ontvluchten
‘Toen de kans zich voordeed om mijn geboorteland te ontvluchten in ruil voor Nederland, twijfelde ik geen moment. Dat ging natuurlijk niet zonder problemen. Het was vreselijk om Griekenland per boot binnen te komen, maar het móest en zóu lukken. Na veertien mislukte pogingen kreeg ik het toch voor elkaar waardoor een enkele vliegreis naar Nederland werkelijkheid werd.’

Yes! Een verblijfvergunning
‘Ik vroeg een verblijfsvergunning aan en kreeg na zestien maanden te horen dat ik definitief in Nederland mocht blijven! Mijn volgende doel was een opleiding of baan. Door mijn liefde voor taal was Nederlands spreken geen obstakel. De echte uitdaging zat ‘m in aangenomen worden. De ambitie voor Chinese tolk was na alles wat ik de afgelopen tijd had meegemaakt ver te zoeken. Gelukkig tipte de gemeente Rotterdam me over Stichting WerkClub. Deze non-profit organisatie helpt nieuwkomers een baan of opleiding te vinden die bij hen past.’

Stichting WerkClub
‘Ik nam deel aan het gratis traject dat dertien weken duurt, had zes uur per week training en ging mijn andere passie techniek achterna. Van het opmaken van mijn cv tot informatie over de Nederlandse werkcultuur. En van oefenen met solliciteren tot leren netwerken. In deze intensieve periode werd ik klaargestoomd voor de Nederlandse arbeidsmarkt. Tussendoor kreeg ik coaching op maat als ik ergens hulp bij nodig had.’

Een warm welkom, passie en overgave

‘Hun behulpzaamheid inspireert me nog steeds. De mensen die bij deze organisatie werken helpen nieuwe Nederlanders vol passie en overgave. Dat voel ik aan alles. Ze laten me welkom voelen en zijn altijd benieuwd naar hoe het met me gaat.’

We doen het samen
‘Jammer genoeg ervaarde ik het als een zware klus om alles wat ik bij de WerkClub had geleerd toe te passen in de praktijk. Het was een mentale uitdaging. De tientallen sollicitatie-afwijzingen maakten me onzeker, boos en verdrietig. Ik twijfelde ineens aan mezelf. Maar dankzij de steun van mijn trainers sloeg ik me door alle tegenslagen heen. Ik hoefde maar te bellen en ze stonden voor me klaar met een peptalk of advies. De zoektocht naar mijn baan hebben we echt samen gedaan.’

Mijn stip op de horizon
‘Daardoor werk ik nu als junior developer bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Mijn manager belde net en zei dat ik een vast contract krijg, wow! Mijn stip op de horizon is om full stack ontwikkelaar te worden, dus daar ga ik me de komende tijd op focussen. Vrouwen? Daar wil ik op dit moment geen tijd voor vrijmaken. Maar de ketting die ik in de gevangenis heb gemaakt, ligt alvast klaar.’