In zijn geboorteland Pakistan groeide Wasseem (37 jaar) op tussen de waterbuffels. Zijn ouders produceerden van de melk mozzarella en verkochten dit op de markt. Toen Wasseem ouder werd, speelde hij hoog in de professionele hockeywereld. Nu hij 5 jaar geleden naar Nederland is gekomen, heeft hij de passie voor het vak weer teruggevonden. Boer Ad: “Het zaadje was er wel, maar moest in de juiste grond vallen. Het verwerken van een product, maar dan met moderne machines, is eigenlijk een verlengstuk voor hem. De samenwerking bevalt beide partijen heel goed.”

Hoe vind je het om Wasseem in dienst te hebben?
“Wasseem heeft zijn eigen verhaal en geschiedenis en die is heel anders dan wij hier in de polder gewend zijn. Dit vind ik interessant en kan ook nog eens van toegevoegde waarde zijn. Een tijdje terug was er een grote hoeveelheid boter over de datum en dit wilden we weggooien. Op dat moment riep Wasseem ‘Ho stop meneer, daar kunnen we nog Ghee van van maken!’ Ghee?! Wat is dat dan? We hebben samen de boter gesmolten, de eiwitten en zouten verwijderd en er Ghee van gemaakt. Het was een heel bijzonder product, dat we ook snel kwijt waren. Zo’n gebeurtenis is voor mij toch wel de kers op de taart.”

Hoe is jullie samenwerking tot stand gekomen?
“De eerste keer dat Wasseem bij ons langs kwam, kwam hij rauwe melk halen om er vervolgens zelf producten van te maken. We hielden contact en later is hij vrijwillig wat uren komen draaien op de boerderij. Dit begon met doosjes vouwen, wat stickeren, flessen op de band zetten. Leergierig als hij was, kroop Wasseem al snel achter de machines. Hij bedient nu de PLC-gestuurde vulmachine. Dit is heel precies werk, maar door zijn interesse voor de techniek is dit mogelijk.”

Zijn er nog doorgroeimogelijkheden voor Wasseem?
“In de toekomst willen we hem leren om rauwe melk te pasteuriseren en karnemelk te maken. Ons bedrijf valt of staat met de kwaliteit van deze eindproducten. We vinden het spannend, maar zijn wel van plan om ernaar toe te werken – als Wasseem er ook klaar voor is.”

Heb je Wasseem als persoon zien groeien?
“In het begin kon hij moeilijk zijn draai vinden in Nederland – of zoals Wasseem zelf zegt: Paperland. Wij hebben hem toen op weg geholpen met zijn papierwerk. Je moet daar een beetje overzicht in krijgen, wie is wie en wie doet wat. Hij is nu een stuk zelfstandiger en daardoor groeit zijn persoonlijkheid ook.”

Ben je nog tegen obstakels aangelopen?
“De taalbarrière is zeker een ding. Maar ik heb vroeger in Amerika gewerkt en ik neem wel eens uitwisselingsstagiairs aan, zo ben ik er gewend aan geraakt. In het begin heb ik met een woordenboek op zak rondgelopen. Waar ik me op focus is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft en ik het leuk vind om mensen met een andere achtergrond te doorgronden.”

Hoe is de samenwerking met de Werkclub?
“Goed. Het werkt heel nuttig als je weet wat je voor elkaar kan betekenen. Ook is het fijn dat de mensen van de Werkclub contact hebben met de mensen op de werkvloer, zodat we kunnen overleggen. Wasseem heeft via de Werkclub nog een training digitalisering gevolgd. Zo blijft hij groeien en dat is voor alle partijen een goede zaak!”

Waarom geef jij een nieuwe Nederlander een kans?
“Zet jezelf eens een spiegel voor. Nu is het Wasseem die gevlucht is van zijn land en in de Westerse wereld terecht komt. Maar stel dat ík dáár word neergezet. Dan zou je het toch bijzonder waarderen dat je via een familie kan integreren in die vreemde Oosterse cultuur.”