Beroep: Intaker
Leeftijd: 32
Woonachtig in Nederland: Bijna 2 jaar
Geboren in: Syrië

Roua woont nog geen anderhalf jaar in Nederland en vindt haar weg al naar een veelbelovende startbaan. Ze vertelt over haar reis naar werk en integratie in een nieuw land.

‘Mijn verhaal begint in Syrië waar ik Engelse literatuur heb gestudeerd aan de Universiteit van Damascus. Toen de oorlog begon, studeerde ik nog. Maar ik kon niet alleen toekijken, dus besloot ik om vrijwilligerswerk te doen bij het Rode Kruis. Van EHBO-trainer tot psychologische ondersteuning bieden aan kleine kinderen. Ik was erg actief.’

‘Na verloop van tijd kreeg ik daar een betaalde functie als assistent-manager en later als financieel manager. Het was een ontzettend leerzame periode waar mijn passie voor humanitaire hulpverlening en noodhulp is ontstaan.’

‘Helaas werd de situatie in Syrië steeds gevaarlijker. Helemaal toen mijn man en ik er twee kleine kinderen bijkregen. Hij wilde al langere tijd naar het buitenland verhuizen door de oorlog, maar ik kon en wilde mijn werk niet achterlaten. Totdat mijn man samen met mijn dochtertje naar de markt ging voor een boodschap en ze genoodzaakt waren te schuilen in een restaurant vanwege een bombardement. Om de veiligheid van onze kinderen te waarborgen, konden we niet anders dan een nieuw bestaan opbouwen hier ver vandaan.’

‘Mijn man emigreerde als eerste naar Nederland en na een half jaar volgden wij hem wat ons een nieuwe start in Rotterdam heeft gegeven. Ik moet toegeven dat die transitie me gemakkelijk afging. Hij had al een woning, dus we konden meteen bij hem intrekken waardoor we niet in een asielzoekerscentrum hoefden te verblijven.’

‘Eenmaal in Nederland vond ik het moeilijk om mijn weg te vinden. De taal, cultuur en (werk)regels waren onbekend. Ik miste sociale contacten en een netwerk. En ondanks mijn sterke achtergrond en ervaring was het niet eenvoudig om een baan te vinden die aansloot bij mijn niveau en ambities.’

‘Vooral omdat veel vacatures een minimum van B1-niveau Nederlands vereisten. Dat had ik nog niet. Ik verlangde zó graag naar een baan. Dat gevoel werd steeds sterker. Vanuit de keuken hebben we uitzicht op een kantoorpand dat mij er èlke dag aan herinnerde te willen werken. Daarom besloot ik mijn taalvaardigheid zo snel mogelijk te verbeteren. Ik stopte met Engels praten en volgde cursussen bij Toptaal. Inmiddels heb ik mijn B1-certificaat behaald en streef ik naar B2.’

‘Tussen de taallessen door werd ik via de gemeente, Ik had nog wekelijks contact met een consultant,getipt om me aan te melden bij WerkClub.. In eerste instantie was ik sceptisch over de training, omdat ik dacht dat mijn achtergrond en ervaring genoeg zouden moeten zijn. Maar ik besloot me toch aan te melden. En eerlijk gezegd…had ik de training echt onderschat!’

‘Het belangrijkste dat WerkClub me heeft geleerd is het verschil tussen een startbaan en een hartbaan. Een startbaan is een cruciale eerste stap, vooral om werkervaring op te doen en de Nederlandse werkcultuur te leren kennen. Die hartbaan kan daarna komen.’

‘Het programma is echt een geweldige plek voor nieuwkomers zoals ik. Je legt een sterke basis voor een carrière in Nederland. Het verschil tussen de werkcultuur in Syrië en Nederland is groot. En WerkClub heeft me geholpen die kloof te overbruggen. Zoiets als bruto en netto bestaat niet in Syrië. Of informeel met elkaar omgaan op de werkvloer, haha. Daar moet ik nog steeds aan wennen. Want ja, ik heb sinds kort een baan als intaker bij WerkClub!’

‘De drive om te willen werken bleef natuurlijk. Dus tijdens de programmaperiode hield ik de website van WerkClub nauwlettend in de gaten op vacatures. Toen deze functie vrijkwam, solliciteerde ik en al gauw werd mijn eerste sollicitatiegesprek werkelijkheid. Het voelde als een grote overwinning. Dit is mijn eerste baan hier. Ik ben zo trots op wat ik tot nu toe al heb bereikt.’

‘De waarde van doorzettingsvermogen, de bereidheid om te leren en de impact van goede begeleiding bij het vinden van een baan in een nieuw land, zijn in mijn ogen de ingrediënten voor de perfecte startbaan. Terugkeren naar een rol in de humanitaire hulpverlening bij het Rode Kruis sluit ik niet uit. Maar voorlopig geniet ik nog een hele tijd van mijn rol bij WerkClub en kijk ik met trots naar mijn vooruitgang.’